Geoturistička valorizacija Sremčice
Minja Ćirić (2003), Beograd, 4. razred, Savremena gimnazija, Beograd
Mentor:
dr Aleksandar Petrović, vanredni profesor, Geografski fakultet Univerziteta u Beogradu
Sremčica je drumsko, prigradsko naselje koje je situirano na mestu preplitanja brdsko-planinskog pobrđa severne Šumadije i zaravni u neposrednom slivu Save, jugozapadno u odnosu na centar Beograda, od koga je udaljeno oko 20 km. Samo naselje se nalazi na oko 200 metara nadmorske visine, na površi čiji je zapadni deo raščlanjen kraškim reljefom, te predstavlja jednu od reprezentativnih oblasti beogradskog merokrasa i, kao takva, obiluje brojnim kraškim oblicima reljefa. Cilj istraživanja je izdvajanje najistaknutijih geolokaliteta na prostoru Sremčice i njihova dalja evaluacija putem turističke valorizacije, pri čemu se određuje geoturistički potencijal datih atrakcija, a time i samog prostora Sremčice i njene neposredne okoline. Kao najistaknutiji geolokaliteti, izdvojili su se kraško jezero Rakina bara, pećina Turski točak, brojne vrtače situirane u okolini bare i nekoliko izvora, među kojima je najistaknutiji izvor Debele vode. Navedene atrakcije su vrednovane M-GAM metodom turističke valorizacije, koji podrazumeva evaluaciju lokaliteta ne samo od strane stručnjaka, nego i posetilaca koji ne poseduju široko znanje vezano za date geolokalitete. Od ispitanika se očekivalo da putem anketnog upitnika ocene važnost (lm) svakog od 27 subindikatora služeći se skalom od 0.00 do 1.00, pri čemu su anketirani stručnjaci dali svoje mišljenje o trenutnom stanju geolokaliteta, dok su posetioci određivali od kolike su im važnosti pojedini faktori prilikom odabira geolokaliteta koje će posetiti. Rezultati istraživanja su dali na uvid u to šta su prednosti, a šta nedostaci Sremčice kao jedinstvenog geolokaliteta, kao i koje se od atrakcija koje se odlikuju najvećim geoturističkim potencijalom.
GIS analiza solarnog potencijala opštine Bujanovac
Vuk Bulatović (2003), Novi Sad, 4. razred, Gimnazija “Bora Stanković” Niš
Mentorka:
msr Elena Tadić, diplomirani geograf i analitičar zaštite životne sredine, student doktorskih akademskih studija Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu
Opština Bujanovac je nerazvijena opština koja se nalazi na samom jugu Srbije, u Pčinjskom okrugu, i zbog svog položaja ima vleiki priliv Sunčeve energije. Tema ovog rada je određivanje terena pogodnog za izgradnju solarne elektrane na prostoru opštine Bujanovac, kao i izračunavanje njenog učinka. Cilj istraživanja je odrediti isplativost izgradnje solarne elektrane. Korišćen je softver za obradu prostornih podataka QGIS, a korišćeni slojevi su direktno normalno zračenje (u kWh/m2), nagib terena (do 7,5 stepeni), okrenutost reljefa strani sveta (južno), udaljenost od reke, udaljenost od zaštićenih kulturnih i prirodnih lokaliteta kao i iskorišćenost terena (CORINE LandCover). Preklapanjem slojeva, određen je teren najpogodniji za izgradnju solarne elektrane (prostor oko Južne Morave). Površina izdvojenog prostora iznosi 36,5km2 a energija koju teren dobije je 135,7 miliona kilovat časova dnevno. Kada u jednačinu uvrstimo sve dane u godini i efikasnost solarnih panela (15%), dobijamo iznos od 7,45 miliona megavat časova godišnje. Ova količina energije je dovoljna za snabdevanje Bujanovca u narednih skoro 100 godina. Potencijal za izgradnju postoji, možda ne koristeći čitavu površinu već samo neke njene delove, ali se u pitanje dovode ekonomska zahtevnost izgradnje same elektrane i propratne infrastrukture kao i uticaj solarne elektrane i njene izgradnje na životnu sredinu.
